vluchten

Het onnoemelijke leed veroorzaakt door de acties van een dolle man kleurt het anders al grijze nieuws nu gitzwart. Neen, ik doe niet mee aan het uitsteken van beschuldigende vingers richting politici en psychologen, aan het debat over voor of tegen het afsluiten van creches, aan het speculeren over hoe geschift die man is en wat die demonen in zijn hoofd heeft gebracht, aan het doemdenken over hoe erg het met onze maatschappij is gesteld.
Ik wil vluchten uit deze werkelijkheid. Vluchten naar een mooiere of tenminste andere wereld. En dat deed ik. Ik ging op reis met Federiko Garcia Lorca door het Spanje, New York en Cuba van de jaren '20-'30 op zaterdagavond. Ambiteus amateurtoneel puur gedreven op de kracht van de woorden van Lorca aangevuld met perfect gekozen soundscapes. Op zondagmiddag was ik in het Versailles van Marie-Antoinette vol intrigues, verraad en decadentie. Bijzonder gesmaakt samenspel van harpiste Ann Fierens, sopraan Anne Cambier en een werkelijk verrukkelijke Michael Pas.