woensdag 27 juni 2007

ballonnenmeisje

Vandaag was mijn prinsesje "haar gelukkige dag", naar eigen zeggen. Neen, niet haar verjaardag. Ze is een winterkind, geboren onder het sterrenbeeld Vissen (niet dat ik aan die horoscopentoestanden enige waarde hecht). Maar er was wel iets te vieren. Ze heeft de ballonnenwedstrijd van de school gewonnen! Tijdens het schoolfeest kon je een ballon-met-naam-op-een-kaartje de lucht insturen. En de ballon van dochterlief blijkt helemaal tot in Etreaupont in Frankrijk te zijn gevlogen - zo'n 162 km van Leuven, waar iemand dan ook nog de moeite heeft gedaan om dat kaartje terug te sturen naar de school. Dus dochterlief heeft een Fnac-bon van 20 Euro gewonnen en haar juf heeft gezegd dat zij daar helemaal zelf iets mee mag kiezen. Dus neen, 't zal geen DVD van The West Wing of kookboek van Nigella Lawson worden voor de mama, of een DVD van 24 of een Gamecube spelletje voor de papa, maar wel iets dat zij zal kiezen. 't Zal nog moeilijk worden als ze al die DVDs en boeken ziet. Waarschijnlijk zal ze moeten "ienemienemutten" om de knoop door te hakken. Ik hou u op de hoogte van wat het wordt.

maandag 25 juni 2007

dove evolution

De winnaar van het reclamefilmfestival van Cannes. Pluim voor Dove dat veel vrouwen en meisjes hun zelfvertrouwen probeert een duwtje in de rug te geven. Maar het blijft natuurlijk "commerce".

vrijdag 22 juni 2007

om honger te krijgen

De kookrubriek laat nog even op zich wachten. Voor wie in de tussentijd al wat inspiratie wil opdoen voor heerlijke receptjes, kijk eens op kokeneten. Vanavond gaan we de verjaardag van een heel goeie vriendin vieren bij de Marrokaan in de Muntstraat. Het is alweer een tijdje geleden dat ik daar nog ben gaan eten, maar de 2 vorige keren waren zeer goed. Wat uit eten betreft, zoeken s. en ik het graag buiten de Belgische keuken - alhoewel een goeie steak met frietjes af en toe ook echt wel kan smaken. We hebben in de VS de gewoonte opgepikt om niet alleen voor speciale gelegenheden op restaurant te gaan, maar ook regelmatig gewoon tijdens de week als we geen zin hebben om te koken of als we eens even tijd voor ons 2 hebben. Dan hoeft er voor ons zeker geen uitgebreid diner voorgeschoteld te worden. Een ovenverse pizza, een al dente pasta, een hamburger met gebakken patatjes ofzo is dan al meer dan voldoende. Een voorgerecht of dessert nemen we dan meestal niet. Het is dan eerder een kort restaurantbezoek zonder veel franjes erop en eraan. Waar gaan we dat dan eten? Bij "Casa Mia" in de Muntstraat kiezen we dan een escalope provincial (met pasta, natuurlijk - geen frietjes bij een Italiaan!) of als we gewoon een lekkere spaghetti willen (al dan niet vegetarisch) vind je ons in de Metropole op de Oude Markt (voor s. dan een tagliatelli a la romana aub). Trek in een Amerikaanse stijl hamburger (neen, dan bedoel ik niet MacDonalds en co)? Dan gaan we naar Ribs in de Parijsstraat, waar ze de hamburger echt serveren zoals in een Amerikaanse 'diner'. Een klassieker die al jarenlang op onze lijst staat is het Thaise restaurant in de Tiensestraat aan de Holiday Inn. Daar kiezen we meestal voor iets met rode curry en kokosmelk en daarbij een iets minder pikante schotel en dan delen we alles zoals dat eigenlijk hoort in de Asiatische keuken. Over onze liefde voor de Indische en daaraan verwante keuken, heb ik het een volgende keer Nu heb ik al enkele van onze favoriete adresjes in Leuven weggegeven. Budget dat we dan spenderen op deze adresjes? Dat varieert tussen 20 (of zelfs daaronder als we het gewoon bij een pasta/pizza en water houden) en 35 Euro voor 2 personen.

woensdag 20 juni 2007

op een zondagnamiddag in de speeltuin

Een zondagnamiddag rond 16u30 een paar weken geleden. Ik ben met dochterlief in het Provinciaal Domein van Kessel-Lo. Ze leeft zich uit op de speeltuigen, hangt aan touwen, klimt, glijdt, loopt, springt, kortom: ze amuseert zich. Ik kijk toe vanop een bankje in de buurt. Er zijn veel kinderen, het is er vrolijk druk. Papa is thuisgebleven. Hij houdt een siesta, vermoed ik. Het is hem gegund. De speeltuigen zijn nu precies op de maat van onze kleutermeid. Vorig jaar had ze nog moeite met die avontuurlijke dingen, maar nu geniet ze volop. Voor mij geen siesta-tijd. Ik laat N. geen 2 minuten uit mijn gezichtsveld verdwijnen. Ik ben het bezorgde moedertype. Hou mijn hart vast als ze halsbrekende toeren uithaalt. Wat een schril contrast met de mama die op het bankje naast mij zit, bedenk ik. Zij zit rustig een boek te lezen. Ik wou dat ik wat van haar karakter had en zo onverstoord een boek kon zitten lezen terwijl mijn kind in een speeltuin speelt. Bovendien ziet deze vrouw er perfect uit. Ik zit daar met een jeans en t-shirt en totaal onmodieuze, no-style sandalen van dit merk. De ideale outfit om straks op de terugweg naar de parking nog mee even in de zandbak te spelen of aan de waterspeeltuigen halt te houden, of desnoods, dochterlief achterna te klimmen als ze ergens plots niet meer afdurft... De collega-mama heeft stijlvolle schoentjes met hak aan en zwierige zomerse kleren, die wel eens zouden kunnen scheuren als ze achter haar kroost aan moet rennnen. Het boek en enkele andere spulletjes heeft ze in een zakje van 1 of andere chice kledingzaak meegebracht. Ik heb ook spulletjes bij: een koek en een flesje water, papieren zakdoekjes en nog enkele andere praktische hebbedingetjes heb ik een helemaal niet zo stijlvolle, maar wel praktische grote handtas bij. Had ik toch maar wat meer stijl, zoals die vrouw naast me. Haar man komt naast haar zitten. Hij is veel sportiever aangekleed en sleurt een propvolle rugzak mee. Met mijn blik volg ik dochterlief die moeiteloos langs een touw naar boven klimt, met mijn oren volg ik de conversatie tussen het koppel: "Wat heb jij gisteren gekookt?" "Vis, blablabla. En jij?" "Ik heb scampi's gemaakt, heerlijk met kokosmelk en dan heb ik er nog van die speciale tandoorikruiden bij gedaan." "Oh, klinkt heerlijk, je had me moeten bellen." - geen reactie- "Het was Shrek op TV" (ja, daar hadden s. en ik ook even naar gekeken, want we vonden die eerste Shrek-film heel leuk, vooral met de stemmen van Mike Meyers en Eddie Murphy) ... Zo wordt het duidelijk dat die 2 dus apart hebben gegeten, apart tv hebben gekeken, en ook apart wonen. Ondertussen ben ik even naar N. toegelopen, want ze wil perse dat ik dichterbij kom kijken hoe ze van een andere glijbaan naar beneden zoeft. Terug op het bankje is de kleine van het koppel er ook bij: het is nog een kleine uk (een jaar of 2, schat ik) "Is hij dan nog altijd niet droog?" vraagt zij, terwijl papa in zijn rugzak een propere pamper zoekt. "Op welke leeftijd is dat dan?" vraagt zij, onbegrijpend. Nu wordt alles duidelijk: dit is niet de mama van uk. Dit is de vriendin van de papa. Zij is dus helemaal geen collega-mama. Vandaar de onberispelijke outfit, het onverstoorbare lezen, de veel te kleine zak met alleen maar eigen persoonlijke spulletjes! Het is dus het weekend dat uk bij papa logeert. Terwijl ik een paar minuten geleden nog stiekem een beetje jaloers was op deze zo perfect uitziende vrouw, bedenk ik nu dat deze vrouw nog veel moet leren: neen, ukkies van 2 zijn nog niet uit de pampers; neen, als je voor hen kookt maak je best geen scampi's met tandoorikruiden, maar liever kip met appelmoes; neen, hoge hakken zijn niet het ideale schoeisel in een speeldomein. Vriendin-van-papa heeft nog veel werk om het hart van kleine uk te veroveren. Hij klampt zich vast aan papa. Zij gunt hem (kleine uk, bedoel ik) niet veel aandacht.
Een paar dagen voordien zaten wij in de pizzeria ook al naast zo'n papa-met-vriendin en zijn kids. Vriendin duidelijk minstens 15 jaar jonger, half flirtend met de Italiaanse ober terwijl ze haar beste Italiaans bovenhaalde, gestresste papa die tijdens het etentje meer dan 1 keer zijn gsm moest beantwoorden, duidelijk 1 van de eerste keren dat hij met vriendin EN kids erbij uit ging eten. Zoon van een jaar of 9 had het over de lotto winnen. Vriendin van papa vroeg wat hij met dat geld zou doen? Daar moest de jongen niet lang over nadenken: "10.000 aan mama, 10.000 aan papa, en o ja, ook nog een beetje voor jou", was het antwoord. Die nieuwe mama's kunnen dan misschien wel met hun looks het hart van de papa's hebben veroverd, voor de kinderen moeten ze met meer over de brug komen dan een kort rokje, hoge hakken en slanke taille. Ben ik ouderwets op dit vlak? Vast wel. Er zijn zeker veel nieuwe mama's die hun rol met glans vervullen, maar deze 2 exemplaren die ik toevallig tegenkwam, hadden nog veel werk voor de boeg. Ik wens ze van harte veel succes.

maandag 11 juni 2007

Nederland-buitenland




Onlangs een lang weekend in Nederland doorgebracht. ‘t Is toch echt het buitenland, want in Nederland vielen mij deze dingen op:

In Nederland mag je nog roken op restaurant: ik altijd maar denken dat Nederlands moderner zijn, maar op dit vlak laten wij hen dus ‘poepje ruiken’. Die sigarettenrook bij het eten kan ik echt wel missen.

De burgemeester van onze stad, heeft voor het systeem van parkeren duidelijk de mosterd in Nederland gehaald. In Leiden, Delft, Den Haag, Scheveningen, Katwijk,… wijzen bordjes de bezoekers de weg naar ondergrondse parkings en duiden meteen ook aan welke al vol zijn of niet. Sinds een jaartje ofzo ook in Leuven.

In Nederland lijkt iedereen te fietsen en wel met heel mooie fietsen, niet op een wrak van Velo. Nergens zoveel verschillende mooie fietstassen gezien. Ik ben trouwens op zoek naar een mooie praktische fietstas. Had er daar 1 moeten kopen.

In Nederland heet confituur ‘jam’, wat voor verwarring zorgde bij dochterlief die geen ‘jam’ wilde tot ze zag dat het confituur was… Toen herinnerde ze zich heel wijs dat ze dat rare woord ‘jam’ ook al eens in een verhaaltje had gehoord.

In Nederland gaven ze ons ergens in een restaurant het Engelstalige menu omdat ze niet hadden verstaan dat we dezelfde taal spreken… Maar wat we uiteindelijk op ons bord kregen, was heel lekker.

Trouwens, in Nederland heb ik heel lekker gegeten – in tegenstelling tot wat je zou verwachten gezien het bedenkelijke culinaire imago van dat land. Het ontbijtbuffet in het hotel was yummie! Ik heb me daar telkens zo vol gepropt dat het niet meer schoon was. Ook dochterlief deed dat graag – de fruitsla was haar favoriet.

In Nederland eten ze geen choco maar pindakaas en hagelslag op de boterham. Jakkes. Gelukkig was er buiten dat nog heel veel anders waar je kon uit kiezen.

In Nederland zijn ze wat ‘veramerikaanster’ dan in Belgie. Er zijn bijvoorbeeld al meer ‘bagelshops’. Opnieuw yummie! En we hebben er ook “Ben en Jerry”ijs uit Vermont gegeten. Nog meer yummie!

In Nederland is er geen VTM op TV (niet getreurd), en ook geen VT4 . Dus miste ik mijn wekelijkse zondagavondafspraak met H. en companen in Miami: de enige tv-reeks waarvoor s. en ik samen voor de buis in de zetel ploffen.

In Nederland hebben ze heel veel soorten ‘peperkoek’, wat ze dan ontbijtkoek noemen. N. neemt nu dus ontbijtkoek van ‘Kapitein Koek’ mee naar school als vieruurtje.

In Nederland is de kust niet volgebouwd met appartementen. Is er ook geen file naar ‘de kust’. Heb er in Katwijk-aan-zee een perfecte dag-aan-zee doorgebracht (terwijl s. in Leiden op een conferentie zat). Gelukkig was er een Kruidvat in de buurt, want de aftersun hadden dochterlief en ik na een ongeplande, heel zonnige, dag aan het strand echt nodig.

In Nederland hebben ze heel lekkere stroopwafels (bizar genoeg hebben wij die leren eten in de US – heerlijk in de winter: een stroopwafel opwarmen bovenop een tas warme dampende thee), maar voor chocolade moet je in Belgie zijn.

In Nederland zijn Belgische bieren blijkbaar ‘in’, maar ook duidelijk een ‘exportprodukt’ met een prijskaartje navenant.

Ook in Nederland is er file naar de Ikea op een brugdag.

In Nederland staat er in elk café ook gewoon een glaasje melk op de drankkaart. Zouden ze hier ook moeten invoeren, zeker voor de kids, zodat die bij een cafebezoekje niet altijd veel te gesuikerde drankjes naar binnen werken.

In Nederland hebben ze veel charmante oude en ook blitse nieuwe windmolens.

In Nederland draagt niemand nog klompen, maar ze proberen dat wel wijs te maken aan de toeristen.

In Nederland hebben straatnamen op de universiteitscampus ronkende namen als de “Einsteinweg” en de “Max Planck-straat”, wat toch iets indrukwekkender klinkt dan de ‘Celestijnenlaan’ of de ‘Van Evenstraat’.

In Nederland gebruiken ze die kleine bruine eurocentjes van 1 en 2 cent liever niet. Dus ronden ze de prijs (naar boven of onder) af. Zouden de zuinige Nederlanders hebben uitgerekend dat dat in hun voordeel uitkomt?

Over geld gesproken, in Nederland ‘ga je geen geld afhalen aan de bancontact’, maar ga je gewoon ‘even pinnen’.

In Nederland: was ‘t Pinsterweekend heel plezant!

vrijdag 8 juni 2007

we zullen doorgaan...

Uiteindelijk heb ik -mits het uitoefenen van wat morele druk * shame on me * op jullie allen- dan toch een hoopje reacties bijeengesprokkeld, waarvoor dank!
Ik ga dus door met bloggen!

Ik beloof plechtig om jullie niet meer lastig te vallen met oproepen voor reacties, maar een beetje meer interactie met de bezoekers van dit blog zou toch welkom zijn (oeps, ik doe het weer: ik ben jullie weeral onder druk aan het zetten).
Wat ik eigenlijk wil zeggen: ik weet dat sommigen van jullie zich een beetje geremd voelen omdat ze denken dat je om een reactie achter te laten een computerexpert moet zijn.Dat is echt niet het geval! Als het je niet lukt om hier een reactie achter te laten, mag dat ook altijd via mail naar: autumnleaf17@gmail.com Ikzelf ben ook helemaal geen techneut (dat zie je wel aan de redelijk beperkte 'snufjes' op dit blog in vergelijking met heel veel andere veel 'blitsere' en 'creatievere' blogs)

Ik kan -zoals iemand van jullie heel opmerkzaam vaststelde- nog geen gedachten lezen en heb dus geen flauw benul van wat jullie van mijn berichtjes vinden als jullie niet reageren. Dus als ik hier zit te preken tegen het hoofddoekenverbod en jij vindt dat dat er wel moet zijn, ga dan gerust tegen me in. Ik hou wel van een levendige discussie.
Niet geinteresseerd in politieke standpunten? Laat me dan weten welke leuke film je onlangs hebt gezien of welk goed boek je hebt gelezen. Want ondanks mijn goede voornemens -geuit naar aanleiding van het TV-programma "Alles uit de kast" op mijn oude blogstek- is er van veel boeken lezen ondertussen nog niet veel in huis gekomen.
Of heb je een lekker recept voor cranberry muffins of het ultieme stoofvleesrecept? Ook welkom! Want koken is iets waarover ik hier nog niet veel heb geschreven, maar dat mij ook altijd kan bekoren. Uit gaan eten is zeker ook een passie, en eentje die ik deel met s. Dus vanaf volgende week komt er een resto-rubriekje op dit blog.

ps. omdat ik het een beetje vervelend vind dat ik zo zat te bedelen om reacties van jullie heb ik alle "hallo, is daar iemand" berichtjes gewist