generatiekloof

Opgevangen gesprek:
(moeder die in de richting van het kot van zoon stapt ziet dat zoon er net komt aangefietst): Hey! Hoe is 't?
(zoon die duidelijk vindt dat zijn moeder te vroeg is op de afspraak): Dag ma. Zeg, ik ga nog effe naar boven mijn vgrfrt (onverstaanbaar) halen.
Moeder (die zichtbaar heel blij is om zoon te zien): Ok, mag ik dan even mee naar boven?
Zoon (kortweg): Nee.
Moeder (verbaasd): Waarom niet?
Zoon (geergerd): Omdat het daar zo'n rommel is. Ik heb geen tijd gehad om op te ruimen.
Moeder (die nu heel graag het kot wil zien): Da's toch niet erg. Ik begrijp dat best.

Ze probeert hem alsnog te overtuigen om haar mee binnen te laten. Zoon glipt echter gewoon langs de fietsenstalling naar binnen en laat mama op straat staan wachten...

Zou het daarbinnen echt een varkensstal zijn geweest? Zou 'rommel' een understatement geweest zijn voor aangekoekte etensresten van 3 maanden en ongedierte?? Zoon zou toch moeten weten dat moeders best wel tegen wat rondslingerende sokken en ongewassen ondergoed kunnen.
Of was er iets anders dat moeder liever niet mocht zien? Een vriendin die nog in bed lag te slapen? Drugs? (Mijn fantasie begon op hol te slaan.)
Die moeder leek echt wel ok. Ze vroeg zelfs beleefd of ze mee naar boven 'mocht'. Ze leek ook echt oprecht te begrijpen dat een studentenkot er niet noodzakelijk kraaknet hoeft uit te zien. Niet erg gastvrij van zoon om moeder zo op de stoep te laten staan bevriezen. Hij zou toch niet denken dat hij gezichtsverlies zou lijden bij de kotgenoten als hij moeder mee naar binnen loodste voor een kop koffie (desnoods uit niet zo goed afgewassen kopjes)?

Ik bewonderde haar, omdat ze de privacy van haar zoon zo respecteerde. Ze bleef gewoon beneden staan, terwijl je duidelijk kon zien dat ze graag even mee naar zijn kamer wilde.
Er staat mij nog veel leren loslaten te wachten, bedacht ik terwijl ik haar voorbijstapte.