maandag 21 juli 2008

zonnerecept



Hoe de zon toch in huis halen met dit miezerige weer?
Men gaat naar de lokale wekelijkse markt en koopt daar zomers fruit. Mijn keuze viel op frambozen en braambessen. Je haalt een grote kookpot boven en je maakt confituur. Man, dan wordt deze city girl helemaal terug het meisje van den boerenbuiten. Ik kan je proberen te overtuigen met woord en beeld (zie foto's), maar jammer genoeg kan ik de geur van dat rijpe fruit dat ligt te pruttelen niet op mijn blog zetten. Het is onmiskenbaar de geur van zomer. Confituur maken, dat is 1 van die dingen die al lang op mijn to do lijstje stonden, maar waar ik nooit aan toe kwam. Tijdens deze doctoraatsvrije weken maak ik er wel tijd voor. Een paar maanden geleden al kocht ik een receptenboek voor confituren, marmelades en gelei om te beginnen experimenteren.

Ik maakte eerder al de mangomarmelade en was bijzonder tevreden over het resultaat. Maar deze keer hield ik het bij lokaler fruit. Ja, ook uit ecologische overwegingen. Ik ben dan wel een mens van 't stad geworden, maar ik weet nog welke groenten en fruit er bij het seizoen horen. Ik ben immers op dat natuurlijke ritme groot geworden met groenten en fruit uit de eigen tuin. Ik proef nog de eerste aardbeien die geplukt werden in de tuin. Die waren een pak kleiner, maar ook smaakvoller dan die grote exemplaren die je nu tegenwoordig al midden in de winter in de warenhuizen vindt.
En nu is het volop het seizoen van het kleinfruit. Ik koos dus een recept voor een frambozenconfituur met appels en drukte er mijn eigen stempel op door ook nog braambessen toe te voegen, omdat die ook zo heerlijk rijp naar mij lagen te lonken op de markt.

Ik moest dochterlief wegslaan van de bessen als een fruitvlieg. Anders zou er niet voldoende zijn over gebleven om nog enkele potjes confituur te kunnen maken. Neen, ik had niet de ambitie om mijn moeders voorbeeld te volgen die bijna elke zomer (afhankelijk van de grootte van de oogst) tientallen potten aalbessengelei en kriekenconfituur maakte. Enkele potjes zijn voor mij al voldoende. Ik kan immers ook geen emmers vol gaan plukken, zoals we dat vroeger elk jaar deden met de krieken in de tuin van mijn grootouders. Voor mijn moeder was het waarschijnlijk niet echt een pretje om over die dampende potten te hangen op warme zomerdagen, maar krieken plukken bij mijn grootouders -die echt nog een beetje zoals in Bokrijk leefden- was voor mij zo puur natuur dat ik er met veel nostalgie aan terugdenk.

Confituur maken is trouwens niet meer zo moeilijk, want je hebt nu van die superhandige "extra fruit"geleisuiker. Te loperige confituur (steeds de bezorgdheid van mijn moeder) is nu haast geen optie meer. En het voordeel is ook dat je met dat nieuwe spul minder suiker hoeft toe te voegen dan vroeger. Het mag wat mij betreft allemaal lekker fruitig smaken en moet zeker niet te zeemzoet zijn. Manlief houdt niet van pitjes. Dus speciaal voor hem zwoegde ik aan 1 potje bijna-pitjesvrije "frambozen-braambessen met een vleugje appel" confituur. Ikzelf hou het bij de potjes-met-pitjes. Nu staan een ouderwets neteldoek en een goeie zeef op mijn aankooplijstje voor een volgend confituuravontuur. Het smaakt immers naar meer.