dinsdag 15 juli 2008

Niet hip

De vraag viel onvermijdelijk de voorbije weken. Collega's, vrienden, en natuurlijk ook de kapster wilden het graag weten. Het antwoord van mijn kant kwam dan een beetje schuchter, haast mompelend. Ik voegde er steeds iets verontschuldigends aan toe in de aard van: ja, ik weet het, niet echt hip, niet echt exotisch, ... Je zag de mensen dan zo'n beetje meewarig kijken en meestal gooiden zij er dan meteen hun veel hipper klinkende antwoord op de vraag tegenaan. Geef toe, als je moet antwoorden dat je naar Duitsland op vakantie gaat en dan nog wel naar de buurt van het Zwarte Woud, dan vraag je erom om met opgetrokken wenkbrauwen te worden bekeken. Dat is toch iets voor conservatieve 60plussers en niet voor een jong gezinnetje. Ondertussen zijn we terug van onze niet-coole vakantiebestemming. En deze keer zeg ik het luid en duidelijk: ja, wij gaan graag naar Duitsland op vakantie. Het was er heel erg mooi, rustig, netjes, lekker, kindvriendelijk, niet duur, en last but not least: niet druk. We logeerden in een vakantiehuisje op een wijnboerderij in een wondermooie streek vol druivenranken, goed gemarkeerde wandelpaden, heerlijk fruit en onbekende charmante historische dorpjes. We reden er gratis met het openbaar vervoer (een verwelkomende geste naar toeristen toe). Zo namen we de trein naar de dichtstbijzijnde stad Freiburg, net als onze thuisbasis, een oude universiteitsstad. We wandelden, proefden wijn, rustten en genoten van mooi weer. De slogans over een microklimaat in de toeristische brochures bleken te kloppen. Ik trok me uit de slag met de weinige woordjes Duits die ik ken, dochterlief deed ook haar best en bestelde vrolijk 'apfelsaft bitte', manlief liet ons begaan. Ik verbrak mijn persoonlijk record en keek een hele week lang geen TV, las geen krant, geen e-mail, en had totale vrede met het feit dat de batterij van mijn gsm leeg was en ik de lader was vergeten mee te nemen. Ik liep met blote voeten in een beek en hopte door een rivier van de ene kei op de andere, terwijl manlief aan dochter toonde hoe hij keien over het water liet springen, we kochten kersen en frambozen langs de kant van de weg, ik liet de verkoelende wind een warboel maken van mijn haar en hing kersen als oorbellen om. Het was een vijf-sterren vakantie. We kwamen geen enkele Belg tegen, maar zodra we op de terugweg even door Frankrijk reden, zagen we de Belgische nummerplaten rijden in de tegenrichting. Gaat u maar met z'n allen naar la douce France, dan hebben wij die Duitse dorpjes en stadjes lekker helemaal exclusief voor ons. Leven als God in ...Duitsland.