feest

Reeds lang voor ik werd geveld door een buikgriep plande ik 2 feestjes op deze ene zondag. Dat leek me handig: 1 feestelijke zondag. Eerst een brunch voor de familie en daarna in de latere namiddag het feestje met de vriendjes van de klas. Een paar dagen geleden leek dat idee plots een heel pak minder briljant. Die buikgriep had me zo lelijk te pakken dat ik zelfs vreesde dat het hele feestgedoe zou moeten worden afgelast.

Maar gisteren ging ik dan -weliswaar nog bleekjes en wat trillend op de benen- toch winkelen. Het was een lange boodschappenlijst. En ergens tussen het aanschaffen van verdeelzakjes om mee naar huis te geven met de vriendjes na het feestje en de bestelling van taart bij de bakker, hield ik even halt aan een bloemenkraam om een bos tulpen te kopen. Dochterlief vroeg: "Voor wie zijn die bloemen?" Ik antwoordde: "voor mezelf". "En waarom dan wel?", vroeg Dochterlief verder omdat een 7-jarige die op het punt staat 8 te worden altijd doorvraagt tot ze een volledig antwoord heeft gekregen. Snijbloemen koop ik niet zo vaak, ziet u, en zeker niet voor mezelf. "Wel, omdat ik vind dat ik wel een bloemetje verdien omdat ik jou 8 jaar geleden uit mijn buik op de wereld heb gezet.", antwoordde ik met een air van 'ziezo, nu heb je een antwoord waar niks meer aan toe te voegen valt en dat je zeker niet had verwacht." Waarop Dochterlief laconiek: "Oh, ik dacht het wel dat het daarom was." En dat was dan weer het antwoord dat ik niet had verwacht.

De tulpen staan prachtig op de kast. En die dochter van mij, ja, die mag er ook echt wel zijn. 8 jaar zijn voorbij gevlogen! Fijne verjaardag, meid!