verwaarlozing van dit stekje

Aan mijn blogstekje: mijn oprechte excuses voor de staat van verwaarlozing. 't Is niet dat ik niet meer wil bloggen omdat dat volgens sommigen passe zou zijn.
Het ontbreekt me aan tijd en ook wel een beetje aan inspiratie.
Er is de actualiteit waarover altijd wel iets te zeggen valt. Zeker door iemand als ik die het wereldnieuws graag op de voet volgt. Ik zou hier dus kunnen doorbomen over de presidentsverkiezingen in Oekraine met Joesjsjenko en -ko. Neen, die man met het door een vergiftiging getekende gezicht maakte geen schijn van kans om herverkozen te worden. En die madam met haar vlechtjeskrans, die verloor uiteindelijk ook. De winnaar werd de verliezer van vorige keer (en de winnaar van vorige keer was nu de grote verliezer). Tot zover dat verhaal in een notendop.
Door de treinramp ben ik ook geschokt, maar ik voel me niet geneigd om meteen een zondebok te willen zoeken of er een spelletje de zwarte piet doorschuiven van te maken. Ik heb te weinig kennis van zaken in deze materie. Mijn grootvader was destijds seingever in Schaarbeek en ik hou ervan om te denken dat ik mijn liefde voor met de trein reizen een beetje van hem heb geerfd. Maar dat maakt mij natuurlijk helemaal geen deskundige.
Ik zou het nieuws ook kunnen laten voor wat het is. Daarover vloeit toch al meer dan genoeg inkt. Misschien zou ik het kunnen hebben over een goed boek dat ik heb gelezen of een film die ik onlangs zag. Op dat vlak valt er helaas door tijdsgebrek (alweer!) weinig te vertellen. De ongelezen boeken stapelen zich op op mijn nachtkastje, de Studios zijn dicht en in Cinemazed ben ik nog niet geraakt dit jaar.
Over mijn dochter zou ik hele boeken kunnen schrijven, maar ik wil niet echt alleen maar een mamablog zijn en wil u zeker niet vervelen met het rapporteren van elke prestatie van mijn kroost.
Over Manlief dan? Wel, als hij dan toch eens thuis is tussen zijn talrijke reizen door, dan lig ik eerlijk gezegd liever in zijn armen, dan hier te vertellen over hem.
Over mijn drukke plannen voor de komende weken? Jaaaa, daar zeg je me wat!
Maar eerst even die vervelende buikgriep verslaan. En dan komt u alles te weten over mijn plannen (Is het gelukt om jullie een beetje nieuwsgierig te maken? ;-)