back to the roots

De algemene staat van zinsverbijstering waarin de politici van dit land al geruime tijd verkeren, neemt alsmaar waanzinnigere proporties aan.
Er is een politicus van een liberale partij die een wet wil invoeren die binnenshuis roken in het bijzijn van kinderen verbiedt. En ik die dacht dat liberaal zijn betekent dat men af wil van te veel regelgeving; dat liberalen de inmenging van de staat in het prive-leven tot een minimum willen beperken. Waarom dan een wet invoeren die zou binnendringen tot in de huis- en slaapkamer? Ik vertel u heus geen geheim als ik zeg dat Belgen kampioenen zijn in het niet-naleven van wetten en zeker als de kans op 'gepakt worden' bijzonder klein is. Waarom niet investeren in verder sensibiliseren in plaats van het invoeren van een zoveelste verbod?
En dan is er een politieke partij die beweert de partij te zijn die de familie- en gezinswaarden hoog in het vaandel draagt. Die partij komt met het wetsvoorstel om kinderen niet langer doen financieel bij te springen als hun ouders de kosten van het rusthuis zelf niet kunnen dragen, de zogenaamde onderhoudsplicht. Die last zou dan zo goed als volledig worden doorgeschoven naar de (al zwaar belaste) schouders van de OCMW's. Waar is dan de familiale solidariteit naartoe?
Vreemde manieren om de partijbeginsels in praktijk te vertalen, lijken me dat.
Dat belooft voor de komende maanden wanneer de verkiezingskoorts alleen maar toeneemt... Een beetje beginselvastheid zou niet misplaatst zijn, geachte heren en dames in de politiek. Zo zouden wij, de compleet verwarde burgers, tenminste iets hebben om ons op te baseren bij het maken van onze stemkeuze. Want veel tastbare en concrete resultaten hebben jullie niet te presenteren als houvast voor de kiezer, nietwaar? Misschien is terugkeren naar het basisgedachtengoed van uw politieke partij geen slecht idee, heren en dames politici? Autumn Leaf heeft er absoluut geen probleem mee als u daarvoor wat tijd uittrekt en zich wat gaat bezinnen ver van de camera's en journalisten. Als dat de remedie is om terug wat orde te scheppen in het zootje ongeregeld dat u er nu van heeft gemaakt, neem ik uw tijdelijke stilte er heel graag bij. Journalisten stillen in de tussentijd hun nieuwshonger wel op persconferenties over crisisjes allerhande: een bankcrisisje links of rechts of een identiteitscrisis bij een meidengroepje genaamd K3 (waar ze ook al niet meer beginselvast zijn en nu maar met 2 zijn. Maar heus, voor dat laatstgenoemde probleem hoeft u geen oplossing te bieden in uw verkiezingsprogramma. U kan toch nog geen stemmen ronselen bij Dochterlief. Ikzelf zie een toekomst zonder K3 wel zitten.)