zondag 30 december 2007

goede voornemens

Misschien vindt u dat allemaal maar niks, zo van die goede voornemens maken bij het begin van een nieuw jaar, omdat u uit eigen ervaring weet dat het meestal gewoon bij goede voornemens blijft. Wij doen er dit jaar wel aan mee, al was het al alleen maar omdat dochterlief enthousiast mee doet met het maken van "resolutions". Op haar lijstje staan: niet meer duimen (dat wordt zeker geen makkie), minder tv kijken (onder zachte dwang zijn we vooral het ochtendlijke "ketnetten" aan het afbouwen), meer gaan fietsen (maar dan moet ze eerst een nieuwe fiets krijgen van ons, want ze trapt met haar knieen tegen het stuur van haar huidig fietsje omdat ze in 2007 gegroeid is als een kool) en leren lezen en schrijven in het eerste leerjaar (iets waar ze naar uitkijkt). Op het lijstje van s. staat met stip op nummer 1- helemaal niet zo origineel - : vermageren. Ik probeer hem duidelijk te maken dat hij niet zozeer moet dieten door gewoon op het werk lunch over te slaan (wat hij nogal eens doet en dan valt hij 's avonds om van de honger en eet alles op wat hij in de kast vindt...) Er mogen wel een paar kilootjes af bij hem, de vele restaurantbezoekjes voor 't werk en voor plezier hebben geen gunstig effect op de omvang van zijn buikje. Maar het belangrijkste is dat hij meer gaat sporten. Hoe hij dat in zijn drukke agenda gaat inbouwen, dat zal de grote uitdaging worden. "Meer weekendjes met mama weggaan", zei hij ook toen dochterlief hem vroeg naar zijn goede voornemens. Dat vind ik nu eens een goed voornemen, waar ik hem met plezier ga aan herinneren. En de mijne? Mijn voornemens zijn groots en klein tegelijkertijd. Aan prinses heb ik beloofd: meer knuffelen (doen we al heel veel, maar mag altijd nog meer), meer samen gaan lunchen (heb ik recentelijk 2 keer met haar gedaan tijdens haar en mijn middagpauze, waarna ik met nieuwe energie weer ging werken en zij vrolijk weer naar school ging), meer verhaaltjes voorlezen (maar dat doe ik ook al elke avond, behalve als ik stikkapot ben, dan neemt papa het vertelritueel over. Ik beleef er evenveel plezier aan als zijzelf). Mijn doctoraat... Maar dat is niet echt een voornemen, dat is gewoon iets dat ik zal doen. Punt uit. Goede voornemens moeten te maken hebben met iets wat je gaat veranderen. Wel, ik ga proberen minder plannen te maken, minder te moeten van mezelf, meer te mogen, meer te genieten van het moment, meer dingen op me af laten komen, niet alles te beredeneerd doen, soms gewoon ook eens durven "niks" doen, een hele namiddag, een hele avond, een heel weekend lang... Ik hoop van harte dat u -als u daar net als ik heel slecht in bent- in 2008 het pure genot leert kennen van even aan geen enkel voornemen te denken.