schaamteloze vertoning

'k Zat gisterenavond een beetje doelloos te zappen, iets wat me dankzij de combinatie van sowieso weinig tv kijken en digitale tv waarop je meestal wel iets fijns vindt in het aanbod van 'net gemist' of de filmbibliotheek nog zelden overkomt. Ik bleef hangen bij 'voor eens en altijd', want ik was wel benieuwd naar wat voor soort vonken dat zou geven tussen Bart Peeters en Yves Leterme omdat het zo'n complete tegenpolen lijken. En toen zag ik het: die heel beschamende vertoning van Leterme. Zelfs Tom en Michiel wisten niet wat ze ermee moesten aanvangen. Ik kon tot in mijn zetel voelen hoe bijzonder oncomfortabel en ongezellig het daar werd in die studio. Tom, Michiel en Bart deden hun uiterste best om beleefd en vriendelijk te blijven. Leterme was duidelijk maar voor 1 ding gekomen: een beetje lachen, een beetje sympathiek proberen over te komen in de hoop zo wat stemmen te ronselen. Toen bleek dat dat programma niet het hahaha-schuddebuiken-van-het-lachen programma bleek te zijn dat hij verwachtte, weigerde hij mee te werken en wat dieper in zijn ziel te laten kijken. Die man moet dringend iets doen om zijn frustraties kwijt te raken, maar laat hem dat aub niet in de politiek doen. We hebben nood aan leiders, niet aan rancuneuze slechte verliezers. In het programma wordt op een bepaald moment gevraagd welk tv-fragment de gast in kwestie voor eens en altijd zou willen wissen; daarop had Leterme beter geantwoord: mijn optreden in dit programma! Ik kreeg er echt een koud gevoel van van wat die man daar vertoonde, in tegenstelling tot de warmte die de liedjes van Bart Peeters verspreiden. Ja, ik ben fan, van de zanger van Slimmer dan de Zanger wel te verstaan, niet van die kille politicus.