zaterdag 21 juni 2008

de zomer begint

U bent hier misschien tevergeefs langsgekomen in de voorbije week op zoek naar mijn beloofde oerkreet. Wel, die is geslaakt. Niet in de knallende vorm die ik mij er aanvankelijk had bij voorgesteld. Het was eerder een diepe zucht van verlichting. Dus nu is het leven voor minstens 8-weken doctoraatsvrij en dat is geen slecht vooruitzicht met de zomer voor de deur. Breng maar aan dat terrasjesweer en komkommertijd. Ik beloof dat ik hier minstens 8 weken het woord 'doctoraat' niet meer laat vallen. En jullie zijn gewaarschuwd: nu kan ik al mijn schrijfenergie hier kwijt in plaats van in dat proefschrift.

vrijdag 13 juni 2008

En de boer, hij ploegde voort...

Voor Sunnymoon was het woensdag zover: le moment supreme, de grote dag, D-day,... Sinds woensdag 11 juni zo rond een uur of 12 mag u haar aanspreken als Dr. Sunnymoon. Ze deed dat met glans daar zo voor de met toga's beklede professoren staan en op hun kritische vragen antwoorden. Ik was erbij en keek ernaar, met een gezonde dosis jaloezie, want ik hoop daar heel binnenkort ook even glansrijk te staan. Maar nu is het nog even niet zover. Ik zit er nog even helemaal middenin, bijna verdwalend tussen de komma's en de punten. Vooral de deksele voetnoten blijken niet te willen meewerken. Awoeh Microsoft Word! Als ik nog eens een doctoraat schrijf (in een ander leven), dan doe ik het zeker op een Mac. Maar nu is er geen weg meer terug en pruts ik dus verder aan de lay-out en probeer ik aan de drang om nog verder aan de inhoud te werken te weerstaan. Schrijven betekent immers ook op een gegeven moment al de moed bij elkaar rapen om er een punt achter te zetten en de tekst uit handen geven. Kom hier begin volgende week nog eens langs, want dan laat ik een oerkreet horen bij het 'neerleggen van het proefschrift' zoals dat officieel wordt genoemd. Het zal tegelijkertijd een enorme opluchting zijn en ook bang afwachten op wat de juryleden ervan denken. Maar die krijgen 8 weken om hun commentaren te formuleren, dus voor minstens 8 weken kan ik mentaal even een adempauze inlassen en afstand nemen van die tekst die mij nu nog even helemaal in zijn greep heeft.

woensdag 11 juni 2008

Libanees

In de directe omgeving van ons appartement zijn er niet onmiddellijk heel veel restaurantjes. Natuurlijk keuze genoeg in het hartje van de stad, maar eens het kruispunt van de Brusselsestraat en de Cuythoek voorbij zijn er -behalve frituren en kebabzaken (die er natuurlijk ook mogen zijn!)- niet bijzonder veel opties om uit te gaan eten. Maar er begint verandering te komen in die situatie en dat juichen wij alleen maar toe! Onlangs al het Tunesische restaurant "Monastir" uitgeprobeerd (dat er binnen chicer uitziet dat de eerste indruk van buitenaf laat vermoeden). Dat viel heel goed mee. Nu is er sinds 2 weken een Libanees restaurant op het Sint Jacobsplein. Ik kende "Omaya" al in zijn vroegere gedaante. Het was een Libanees eethuisje op een meer centrale ligging in de stad, waar ik al een paar keer de lekkere Libanese wraps had geproefd. Nu is "Omaya" echter een trapje hoger geklommen: in plaats van een eethuisje een heus restaurant. We wandelden er binnen toen de zaak nog maar een weekje open was onder het motto dat wij beginnende restaurantjes die geen steun krijgen van populaire VTM programma's ook een kans willen geven. We waren er de enige klanten, werden vriendelijk en professioneel bediend, en probeerden de Libanese kefta, chich tawouk, en jibneh uit. We dronken daarbij een Libanees biertje en daarna een muntthee en we zagen (en proefden vooral) dat het allemaal goed was. Wil u de Libanese keuken leren kennen op een leuke plek in Leuven? Zak dan af naar het Sint Jacobsplein en ga eten bij Omaya. Het kost niet zoveel als een menu in D'Hoogeschool en u hoeft er ook helemaal niet maanden op voorhand te reserveren!

zaterdag 7 juni 2008

een doordeweekse ochtend

Een paar dagen geleden ten huize Autumn Leaf:
-Dochterlief: 'Mama, ik kan niet meer slapen.'
-Mama (gooit met een halfopen oog een blik op de wekker die op 4u55 staat), mompelt slaapdronken: 'Waaat???'
-Papa: 'Mmgrba' (slaapt gewoon verder).
-Dochterlief: 'Mamaaa, gaan we opstaan?'
-Mama (die tot 1u aan haar doctoraatsthesis heeft gewerkt):'Neen, liefje, het is nog middenin de nacht. Ga terug in je bed.'
Dochter druipt af en keert terug naar haar kamer.

5 minuten later

Trippel, trippel, trap, blote voetjes komen de slaapkamper binnengestapt.
-Dochter: 'Mamaaaa, ik kan ECHT NIET slapen. Mag ik bij jullie in bed?'
-Mama: 'Ok, als je stil ligt.' (wetend dat dit hoe dan ook niet het geval zal zijn)
-Dochter: 'Ja, mama, da's beloofd.'
-Papa: '....' (slaapt gewoon verder)
Dochter kruipt samen met haar tot op de draad versleten knuffelbeestje dicht tegen mama aan in bed en onderneemt een oprechte poging om een volle 60 seconden muisstil te liggen.
-Dochter: 'Zullen we een spelletje spelen?'
-Mama (nors): 'Nee, het is nog veel te vroeg voor spelletjes.'
-Dochter (liefjes): 'Maar mama je hoeft niet op te staan om dat spelletje te spelen. We kunnen 'ik-heb-een-dier-in-mijn-hoofd' spelen.
-Mama (draait zich om om duidelijk te maken dat ze wil SLAPEN).
-Dochter (hoopvol): 'Of speel je liever 'ik-heb-een-land-in-mijn-hoofd'?
-Mama (boos): 'Neen, dit gaat zo niet! Ga terug naar je kamer. Mama MOET nog slapen.'
-Dochter: 'Mag ik dan in mijn kamer boekjes lezen?'
-Mama: 'Je doet maar.'
Dochter druipt opnieuw af.

10 minuten later

-Dochter (vanuit kamer): 'Mamaaaa, ik heb geen zin meer om nog boekjes te lezen. Ik wil opstaan.'
-Mama (nu echt chagrijnig): 'Sta dan op, maar laat mij slapen.'
Stommel, stommel, klinkt het vanuit de prinsessenkamer. Dochterlief staat op en begint met haar barbies te spelen.

Mama onderneemt een poging om terug in slaap te vallen en dat lukt zo ongeveer net op het moment dat de wekker afloopt.

Wekker loopt af. Papa staat op, vindt dochterlief in haar slaapkamer, voorbeeldig spelend, heel de vloer vol barbies en playmobil.

Mama gaat naar het werk en probeert serieus wetenschappelijk werk te verrichten terwijl haar lichaam maar 1 ding wil en dat is SLAAP.

Diezelfde avond ergens in het gesprek tussen papa en mama:
-Papa: 'Maar dochter heeft toch goed geslapen vannacht.'
-Mama (denkend dat dit ironisch is bedoeld) 'Vind je?'
-Papa: 'Ja, ze heeft geslapen tot de wekker afliep en is toen beginnen spelen.'
-Mama: (zucht en denkt) 'Waarom kunnen mannen gewoon doorslapen terwijl dochterlief roept, de kamer meerdere keren komt binnengewandeld en zelfs bij ons in bed kruipt en er weer uit??)
Mama neemt zich voor om de volgende keer de ogen gewoon stijf dicht te houden en te doen alsof ze dochterlief niet hoort, zodat papa het mag oplossen.

Enkele dagen later.

Mama houdt de ogen stijf dicht als dochterlief op zaterdagochtend om 6u05 roept. Maar papa is op businesstrip naar de US. 5 minuten later ligt dochterlief bij haar in bed. Docherlief slaagt erin om 3 volle minuten stil te liggen. Dan
-Dochterlief: Ik mis papa.
-Mama: Ik mis slaap (en toch ook wel een beetje de papa).

Prettige vaderdag aan alle door-alles-heen-slapende papa's!
En voor de vermoeide mama's: lang leve concealers!