dinsdag 19 april 2011

Beha-perikelen

Een bekende winkelketen in de Diestsestraat was zondag open en beloofde kortingen. Ik stond daar dus zondagvoormiddag aan te schuiven op de lingerie-afdeling samen met een heleboel andere vrouwen. Zo kwam ik er de buurvrouw tegen die heel blij leek met de knalgele beha die ze op de kop kon tikken. In de enkele zeteltjes die er stonden hadden enkele verveeld kijkende kalende mannen zich neergeplant. Ik zou nog denken dat die zich daar wel zouden amuseren om hun ogen de kost te geven tussen al dat mooie ondergoed en de shoppende dames. Maar neen, ze zaten gewoon suf voor zich uit te staren duidelijk wensend dat iemand daar een TV-scherm zou hangen zodat ze tenminste de Amstel Gold Race zouden kunnen volgen terwijl hun echtgenotes erop los shopten. Het aanzicht van die mannen was werkelijk een foto waard, maar ik had mijn fototoestel helaas niet bij (en zou het waarschijnlijk ook niet hebben durven bovenhalen als ik het wel had bijgehad).
In tegenstelling tot deze zuchtende mannen en enkele drukdoende dames die zich opwonden over het feit dat de bh van hun smaak er niet meer in hun cupmaat was, was ikzelve volledig zen. Net terug van vakantie, man- en dochterlief thuisgelaten, besloot ik om mezelf wat te verwennen met "shopping till dropping". Terwijl ik dus geduldig mijn beurt afwachtte om in een pashokje te kunnen, hoorde ik vanuit 1 van de pashokjes het tienermeisje dat net voor mij aan de beurt kwam tegen haar moeder gillen: "Mama, die zit WEL goed!", waarop haar moeder die mee in het pashokje was, kwaad: "Neen, niks van, die krijg je niet, want die past jou niet. Dat trekt op niks!" "Welles" "Nietes"... Beha-perikelen! De verkoopster die dit soort scenes duidelijk nogal had meegemaakt bood zich diplomatisch als conflictbemiddelaar aan, maar dat aanbod bleek alleen olie op het vuur. Even later mocht ik in een pashokje en kon ik moeder en dochter nog verder horen ruzien om hen dan uiteindelijk te horen vertrekken zonder beha, allebei boos en gefrustreerd.
Bij het aanhoren van deze scene, werd ik in de tijd teruggekatapulteerd naar de tijd toen ikzelf met mijn moeder mijn eerste beha ging kopen. Een bh werd (en wordt nog steeds, denk ik) door mijn moeder steeds voluit een "borstenhouder" (neen, niet bustehouder) genoemd. Het moet zijn dat de nonnen haar dat destijds zo geleerd hebben op school. Ikzelf nam dat woord natuurlijk zo over, maar kwam er in de conversatie met vriendinnen al snel achter dat NIEMAND anders dat zo noemde. Over nonnen gesproken, de verkoopster van de lingeriewinkel waar mijn moeder me mee naartoe nam voor de aankoop van mijn eerste beha, leek wel een non. Een oudere dame, met wit blousje en donkerblauwe rok, die beha's verkocht op fluistertoon omwille van de 'discretie'. Maar toegegeven, er stond nooit een lange rij aan het pashokje en je kon er dus in alle rust passen en werd er vakkundig geholpen met de juiste maatkeuze. De winkel is ondertussen allang gesloten en als de vrouw nog leeft, ergert ze zich waarschijnlijk blauw aan al de tangaslipjes en co. van nu.

Zondagvoormiddag in het pashokje vond ik 2 beha's die me pasten en die ik mooi vond (mocht het u interesseren: een zwart en een bordeaux exemplaar). Ik dacht niet alleen terug aan de aankoop van mijn eerste beha, maar ook aan hoe het zou zijn om met dochterlief in de toekomst haar eerste exemplaar te gaan kopen. Ik besliste ter plekke om er -als het zover is-een feestelijk mama-dochter uitje van te maken met na de aankoop een ijsje of een pannenkoek ofzo. Afgaande op de lichaamsontwikkeling van dochterlief, ligt dat moment trouwens niet meer in de zo heel verre toekomst... De appel valt op dat vlak niet ver van de boom... Ikzelf stond daar ook al op behoorlijk jonge leeftijd. Maar laat ons nog even niet vooruit lopen op de feiten. Voorlopig is ze nog mijn kleine meisje en laat dat nog maar even zo blijven. Maar ik heb mezelf alvast plechtig voorgenomen om als ze begint te puberen en we daar in zo'n pashokje staan, zo zen mogelijk te blijven en niet van de kook te raken. Herinnert u me maar aan dit voornemen als het zover is ;-)