herfstblad was jarig
Dit herfstblad werd opnieuw een jaartje ouder. Ik voelde me net alsof ik bij de autocontrole langsmoest toen Dochterlief mijn leeftijd analyseerde. Wat een opluchting toen ze tot haar eindbesluit kwam dat ik "nog goed" ben :-) Dat was volgens mij een uiterst diplomatieke zet van haar, want haar rollende ogen en keurende blik zeiden wel wat anders ;-)
Enfin, niks aan te doen, aan die leeftijd. Wel aan mijn conditie en daar moet ik dringend werk van maken. Er zijn duidelijk enkele kilootjes bijgekomen. Maar zo'n discipline als mijn zusje en toekomstige schoonbroer aan de dag leggen tijdens hun dieet, neen, daar heb ik niet voldoende karakter voor. Maar tja, ik moet ook niet tegen de lente in een bruidsjurk/bruidegomspak passen, he. Da's natuurlijk een motivatie van formaat om naartoe te werken.
Om mijn verjaardag te vieren kroop ik zelf achter de kookpotten met een aantal receptjes. Allemaal geslaagd, meen ik te mogen zeggen. Daarna genoten we van de heerlijke herfstzon bij een lange boswandeling. We maakten de 5-Eiken Wandeling en daarbij slaagden we er voor het 2de jaar op rij (in ander gezelschap weliswaar) in om ergens een paaltje te missen (of staat dat er gewoon niet?) en zo behoorlijk wat te moeten zoeken eer we terug op het juiste pad kwamen (letterlijk dan). Dochterlief toonde zich een voorbeeldige wandelaar. Enkele stokken (om te peilen hoe diep de plassen zijn en afwisselend als wandelstok/luchtgitaar te gebruiken), een paar rubberlaarzen (om natuurlijk altijd door de diepste plassen en modder te stappen) en een appel (van de buitenlucht krijg je honger) bleken de ideale ingredienten om haar zonder morren aan fiks tempo te laten doorstappen.
Natuurlijk werd er ook op tijd en stond halt gehouden om te kijken naar de prachtige paddestoelen, soorten mos, kevers, ... en ander interessant bosleven.
