er valt niet aan te ontsnappen

U had toch niet gedacht dat ik samen met Stijn Meuris had afgehaakt? Dat ik hier wegens hoog 'ik ben dat gedoe kotsbeu' gehalte zou oproepen tot een boycott van de verkiezingen? Of dat ik hier helemaal geen politiek zou tersprake brengen? Wel, eerlijk gezegd, heel even leek me dat discours van Meuris heel aanlokkelijk. Het zat (en zit nog steeds) me ook tot hier (en ik wijs nu echt naar een hoogte ver boven wat ik aankan) met dat politieke geleuter en die non-activiteit. Maar ik kwam al vrij snel tot de conclusie dat steen en been klagen en zagen en passief toekijken niet tot een oplossing leidt (wat zijn wij Belgen daar toch goed in). Bovendien ben ik in mijn dagdagelijkse beroepsleven net iets teveel bezig met politiek in landen waar het met de democratie zo erg is gesteld dat ik het zonde zou vinden om mijn eigen kiesstem niet te gebruiken. Want laat ons even duidelijk zijn: ja, ze hebben er hier een ongelooflijk, eigenlijk ontoelaatbaar boeltje van gemaakt; maar neen, dat betekent gelukkig niet dat hier de democratische principes niet meer gelden.
Dus probeer -ondanks de weerzin die u wellicht voor het hele zootje Belgische politici met mij en menig anderen deelt- toch een oordeelkundige analyse te maken en een doordachte stem uit te brengen. Dat het kijken naar TV-debatten zoals dat van zondagavond daarbij kan helpen, betwijfel ik ten zeerste. Met een applausmeter in de hand lijkt men tegenwoordig te beslissen wie de beste politicus/politica is. Ja, natuurlijk moeten politici hun eigen programma goed kennen en natuurlijk moeten ze hun boodschap in duidelijk verstaanbare bewoordingen aan de man/vrouw op de straat/in de luie zetel achter het tv-scherm kunnen overbrengen. Maar er is meer nodig dan enkele rake oneliners en verbale agressiviteit om ons uit de politieke impasse te leiden.
Om nog maar te zwijgen over al dat gegoochel met cijfers (blijkbaar een trend die uit Nederland nu ook naar hier komt overwaaien). Elk verkiezingsprogramma moet 'becijferd' zijn. Ja, het lijkt me niet meer dan normaal dat men niet meer mag beloven aan de kiezer dan wat haalbaar is, maar moet er op elk voorstel nu echt een cijfer geplakt worden? Het gaat toch om bedragen waarvan mijn hoofd (en dat van de gemiddelde Belg samen met mij, geloof ik) begint te duizelen. Een miljoentje hier, een miljardje daar en huppakee de rekening is klaar.
Enfin, genoeg gepreekt. Ga heen en stem met uw verstand (en ook een beetje met uw hart)!