woensdag 14 mei 2008

Niemand heeft ooit zo mooi... tegen mij gezegd.

Niemand heeft ooit zo mooi, "ik ben zwanger" tegen mij gezegd als vriendin V. eergisteren. Ze gebruikte er bijzonder weinig woorden voor en vooral 1 mooi gebaar: ze legde haar hand op haar buik. Neen, we hadden het niet kunnen raden, want ze zag er schitterend uit, niet misselijk en bleek. En neen, ze dronk geen glaasje bubbels mee, maar dat doet ze nooit. En neen, er was nog niet de minste zwelling van haar buik. Maar toch zei dat gebaar dat ze dat groeiend leventje al koestert. En ja, het is nog pril. Maar het hele vriendinnenclubje -met mij voorop- is samen met haar in de wolken over het blije nieuws. De zon, het gezelschap, manlief die mij zowat al het werk uit handen nam in de keuken zodat ik van het babbelen met de gasten kon genieten, de kids die zich amuseerden zonder dat we er tussen moesten komen, attente geschenkjes, en zo'n nieuwtje: wat mij betreft was de Pinstermaandag helemaal geslaagd.