dinsdag 18 mei 2010

het beestje

Ik zit weer in een vicieus cirkeltje van werk, werk en nog wat werk voor de boeg. Ik kom belange niet aan mijn broodnodige 7 (beter nog 8) uurtjes slaap per nacht en mijn lichaam roept: moe, MOE!!! Maar ik doe alsof ik het niet hoor en doe gewoon verder, want ik heb geen tijd voor dat gezaag van mijn knorrige lijf. Dat is niet goed, want door niet te luisteren naar mijn lichaam ben ik al eens heel erg hard uit de bocht gevlogen. Figuurlijk dan welteverstaan. Het is ondertussen al bijna 4 jaar geleden dat ik toen keihard door het rood reed. Ik heb toen tegen wil en dank maanden aan een stuk volledig knocked out langs de zijlijn moeten toekijken hoe de rest van de wereld verder raasde. Ik leerde toen een paar heel belangrijke levenslessen en krabbelde langzaam weer overeind. Ik beloofde mezelf plechtig dat ik het nooit meer zover zou laten komen. Dat lukt aardig, maar soms durf ik nog wel eens met die grens van mijn kunnen te flirten omdat ik het knap lastig vind om dingen aan mij laten voorbij te gaan, om neen te zeggen, om niet alles tegelijkertijd te willen. 't Is de aard van het beestje, moeilijk af te leren slechte gewoontes. En binnenkort vertrekt Manlief weer voor langere tijd naar het Verre Buitenland (Shanghai en Bangalore) en ik weet dat ik als hij er niet is nog vaker de neiging heb om tot een kot in de nacht achter mijn computer te zitten en zo een torenhoog slaapgebrek op te bouwen. Dus trekt u dan op tijd eens aan mijn oren om te zeggen: Foei, Autumn Leaf, niet goed bezig! aub?