Twitter is de schuldige

Neen, ik ben niet al weken-lang met vakantie en nee, ik heb geen gebrek aan inspiratie voor het schrijven en nee, ik vind het niet te warm om achter de computer te zitten en neen, 't is niet omdat het crisis is. Ik heb dus eigenlijk geen enkel geldig excuus om hier al zo schandalig lang niks meer te hebben gepost. Maar 't is die dekselse Twitter! Ik beken: ik ben er helemaal weg van, ik vind het vooral fijn omdat het zo snel gaat. In het begin had ik het moeilijk om mijn "tweets" (zoals dat in het jargon heet) te beperken tot 140 karakters, maar ik heb nu toch al een tijdje de smaak te pakken. Wat Facebook dus niet kon, lukte Twitter wel: mij over de streep krijgen om mee te doen. En jullie? Twitter of Facebook? Of allebei? Of niks van die dinges?