maandag 15 september 2008

feest?

Ik vind het fijn dat verschillende vrienden en familieleden erbij willen zijn op mijn doctoraatsverdediging, ook al heeft die plaats op een doordeweekse dag in de voormiddag. Sommigen willen er zo graag bij zijn dat ze er zelfs een dagje verlof voor nemen. 'Ja', zei een collega (die de doctoraatsverdediging al een paar jaar achter zich liggen heeft), 'het is dan ook een feest, zo'n moment. Je moet het op een groot papier schrijven en boven je computer hangen: het is FEEST!' Maar hij begreep dat ik dat nu niet meteen zo zag. Ik denk vooral aan hoe ik daar 'right on the spot', ad hoc intelligente antwoorden verwacht word te geven op aartsmoeilijke vragen waarin de juryleden goochelen met al het spitsvondige dat hun brein procudeert...Geloof me, sommige professoren zien het als hun manier van sporten, een rondje intellectueel boksen tussen het jurylid en de arme doctoraatsstudent daar vooraan. Maar hopen dus dat ik niet knock-out word geslagen... Eigenlijk zou ik het liefst van al zonder de aanwezigheid van collega's, vrienden en familie zo op de rooster worden gelegd. Ik ben niet het type dat urenlang vrienden en kenissen probeert te onderhouden over hoe interessant mijn werk is en wat ik precies doe. Ik ga ervan uit dat dat de meeste mensen niet echt boeit, ook al vind ik dat ze ongelijk hebben. Dus de meeste vrienden en familie die erbij zullen zijn weten allleen dat ik iets doe "over Rusland". Dat is het zo ongeveer. Dat ze bereid zijn om te komen luisteren, sommigen zelfs in een taal waar ze geen woord van begrijpen, vind ik sympathiek. Maar ik vrees tegelijkertijd dat ze vooral voor het 'evenement' komen, voor het 'showelement'. Dus graag deze waarschuwing: ik ben geen redenaar, niet iemand die met briljante antwoorden kan verdoezelen dat ik de vraag eigenlijk niet echt heb begrepen, ... Ik zal al blij zijn als ik niet teveel hakkel en toch iet of wat bevredigende antwoorden kan geven. Het moet, het is een verplicht nummer om de ultieme eindstreep te halen. Dus zal ik mijn best doen. Meer kan ik niet beloven. Dus lieve vrienden, collega's en familie, ik reken op uw morele steun en kijk er vooral naar uit om na afloop het glas te heffen op een geslaagde afloop.

ps. Waarom loopt uitgerekend nu zowat iedereen te niezen en hoesten? Hou die microbes aub voor uzelf, ik wil nu echt niet ziek worden.