hemelse boeken

Kreeg een stokje toegeworpen van Veerle, waarvoor dank, want een stokje over boeken vul ik met veel plezier in. Op deze blog gaat het veel te weinig over boeken en daar breng ik vandaag dus even verandering in:

Pick up the nearest book of 123 (or more) pages.

Met excuses. Het dichtbijzijnde boek van 123 of meer pagina's in de buurt van mijn computer is: Russia and Its Foreign Policy: Influences, Interests and Issues (Kikimora publications, 2005). Tja, ik zit nu eenmaal nog steeds in de finale revisieronde van mijn doctoraatsthesis. Dus dit soort voor mij boeiende lectuur, maar voor buitenstaanders heel erg saai, vermoed ik, slingert hier overal rond. Wel leuk detail is dat het boek is samengesteld door Hanna Smith, een sympathieke Finse met wie ik samen in London studeerde en waarvan ik jaren niks meer had gehoord tot ik dit boek tegenkwam.

Zal ik dan maar het dichtst bij mijn bed liggende boek van 123 of meer pagina's erbij halen? Daar ligt een nog helemaal ongelezen boek klaar omdat ik East of the Mountains net heb uitgelezen. Het is De thuiskomst van Anna Enquist. Een niet te versmaden detail: ik heb het boek onlangs gekocht in de allermooiste boekenwinkel van de wereld. Dat is niet mijn bescheiden mening, maar die van de Britse krant The Guardian. Ik kan wel zeggen dat we toen we kerk/boekenwinkel toevallig ontdekten op een zonnige zaterdag, we behoorlijk onder de indruk waren van deze zeer geslaagde extreme make-over! Misschien een idee voor de Sint Jacobskerk die hier bij ons in de buurt al decennia leeg staat te staan?

Open the book to page 123 and find the fifth sentence.
Ok, met enige aarzeling omdat ik niet wil dat ik al iets lees dat mijn leespret zal bederven. Hier is de vijfde zin van blz. 123:

Hij schreef vrijuit als hij wist dat zij er later met de correctiepen doorheen zou gaan.



Post the next three sentences.

Ze besloot voorlopig te zwijgen over het voorstel van Palliser.
Er lag een tapijt van bruine bladeren in de tuin. Een voor een zouden de regenwormen de blaadjes de grond in trekken, soms zag ze een blad rechtop staan als een vaasje in de aarde.


En dan het boek vlug dichtklappen omdat ik nu al veel te nieuwsgierig wordt naar wie deze personages zijn, wat het voorstel van Palliser inhoudt.

Ik stuur het stokje door naar Sunnymoon, die ondanks het vele werk en de peuterdochter vast wel een mooi boek in de buurt heeft liggen.