page turner

-zucht- het voelde een beetje vreemd, ik klapte "De schaduw van de wind" dicht. Het leek nog maar 5 minuutjes geleden dat ik naar bed ging en tegen s. zei: "Ik ga slapen. Maak jij het ook niet te laat?" We hebben allebei de niet zo gezonde gewoonte om 's avonds veel te laat op te blijven om te computeren (internetten, bloggen, mailen, ...) of 1001 andere zaken te doen, die op dat moment niet te lijken kunnen wachten tot de volgende dag (homebanking, afwasmachine leeghalen en weer vullen, een wanhopige blik op de berg was gooien, maar bedenken dat het al te laat is om de wasmachine te laten draaien want de buren hebben recht op hun nachtrust, boodschappen lijstjes en andere to-do lijstjes maken,...). Heel af en toe gunt s. zichzelf ook wat echte -voor mij totaal onbegrijpbare- ontspanning met z'n gamecube. "Blijf je niet te lang gamen?", zei ik nog terwijl ikzelf al naar dat dikke boek greep dat me nu al een dikke week een paar zalige uurtjes leesgenot had bezorgd. Ieder diertje zijn pleziertje. S. aan 't gamen, ik met Daniel en co. rondzwerven in Barcelona. Nog enkele bladzijden lezen, nam ik mezelf voor, tot s. ook naar bed komt. En toen was het plots middernacht voorbij en had ik de laatste letters gretig doorgeslikt en was het plots uit met de leespret. Blij dat ik nu wist hoe het allemaal in elkaar zat met Daniel en Julian en Penelope en Fermin en Nuria en Bea, met wie ik wat tijd had doorgebracht. Jammer dat het al gedaan was, want ik had echt niet de bedoeling gehad om het die avond al uit te lezen. Dus gisterenavond liep ik een beetje doelloos rond, in dat halve uurtje tussen de tanden al gepoetst en helemaal klaar voor bed en het echte naar bed gaan, dat perfect zou kunnen opgevuld worden met wat lezen, maar ik had niet meteen een opvolger voor "De schaduw van de wind" klaar liggen. Via Amazon, nog zo'n fantastische uitvinding op 't internet, had ik wel net "Russian Imperialism: Development and Crisis" toegestuurd gekregen, maar dat behoort tot de categorie "vakliteratuur" en het zou doodzonde zijn om dat half uurtje relaxatie daarmee te vullen. Dan maar wat ge-Ebay-ed en een bod gedaan op een kinderfietsje, omdat dochterlief haar huidige fietsje stilaan ontgroeit. Maar zeg nu zelf, Ebay-en is nog half niet zo leuk als door het spookachtige huis van de Aldaya's sluipen tijdens een stormachtige nacht op zoek naar de geheimen van Julian Carax. U weet wellicht waarover ik het heb, want De schaduw van de wind is een bestseller die door velen voor mij is verslonden. Mocht u het toch nog niet hebben gelezen, het is nu aan een superprijs van 15 euro te koop in elke "betere boekhandel". Da's peanuts vergeleken met de prijs van een game voor gamecube en zoveel meer fun!